نکات تفسیری - آموزش وبلاگ نویسی

کهیعص، ذِکر رَحمُة رَبّک عُبدُه زَکرَیا

در تفسیر برهان از اکمل الدین صدوق نقل شده که سعدبن‏عبدا..قمی محضر حضرت امام حسن عسگری (ع) رسید، خواست مسائلی را از آن حضرت سوال کند، امام فرمود : از نور چشمم ـ مهدی (عج) ـ بپرس. سعد گفت: از ایشان پرسیدم: یابن رسول ا.. (ص) از تأویل « کهیعص » باخبرم فرما. ایشان فرمودند: این حروف از اخبار غیبی است که خداوند بنده اش زکریا را بر آن واقف کرد؛ سپس بر محمد (ص) حکایت فرمود؛ بدین بیان که زکریا از خداوند خواست که نامهای پنج تن را به او بیاموزد، جبرئیل آمد و تعلیمش داد. زکریا هر وقت نام «محمد، علی، فاطمه و حسن»(علیهم‏السلام) را یاد می کرد غصه اش برطرف می شد ولی همینکه نام « حسین(ع) » را یاد می کرد، بغض گلویش را می فشرد و دلش می لرزید. از خداوند دلیل این امر را پرسید؛ خداوند ماجرای کربلا را برایش شرح داد و فرمود : در « کهیعص » کاف، کربلاست؛ هاء،هلاکت و شهادت عترت رسول ا.. (ص)؛ یاء، یزید(لع) که قاتل حسین است؛ عین، عطش و صاد، صبر ایشان می باشد.